De zandplaat Onrust kwam in de loop van de 19e eeuw boven water te staan en werd daarmee een eiland. De topografische afbeeldingen uit 1815 – 1880 en 1920 laat zien hoe de zandplaat Onrust opschuift om zich daarna met Hors op Texel te verhelen. Het verhelen heeft altijd verzanding van een vaargeul tot gevolg én het ontstaan van een nieuwe vaargeul. Bij de verheling van Onrust verzandde het Noordergat en ontstond het Molengat. Het eiland Onrust is het meest aansprekende voorbeeld van een verhelend eiland. Een eiland dat zich na verloop van tijd verbind aan een ander land. Tussen 1851 en 1908 overbrugde het eiland een afstand oostwaarts van ongeveer vier kilometer en kwam daarmee dicht tegen Texel aan te liggen. De eilandbewoners hielden er al rekening mee en waren erop voorbereid. De krant van 1884 maakt er melding van dat een schuit vol met duinplanten op weg is naar Onrust. De duinplanten moet verstuiving van het eiland voorkomen en zorgen voor duinvorming. In 1903 is rijtuigenverhuurder Zegel in staat om vanaf Texel met paard en wagen Onrust te bereiken. In de jaren daarna komt Onrust definitief aan Texel vast te zitten en maakt dan deel uit van De Hors.